شهادت امام علي (عليه السلام)
دلت را با خداوند آشنا کن / ز عمق جان خدایت را صدا کن
دل غفلت زده مانند سنگ است / مس دل را به یاد او طلا کن
به پیش او گشا دست نیازی / به درگاه بلند او دعا کن . . .
به نماز بست قامت که نهد به عرش پا را / به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را
به نماز آخرینش چه گذشت من ندانم / که ندای دعوت آمد شه ملک لافتی را
همه اهل بیت عصمت زسرا برون دویدند / ابتا و واعلیا بنمود پر فضا را . . .
امشب این دل یاد مولا می کند / لیلة القـدر است و احیا می کند
بشنو ای گـوش دلها بی صدا / نغمه ی فـزت و رب الکعبه را . .
ناله کن اى دل به عزاى على / گریه کن اى دیده براى على
کعبه ز کف داده چو مولود خویش / گشته سیه پوش عزاى على
ماه دگر در دل شب نشنود / صوت مناجات و دعاى على
واى امیر دو سرا کشته شد / خانه غم گشته،سراى على
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۱ ساعت 15:22 توسط ؟؟؟
|
زندگي بايد كرد ، گاه با يك گل سرخ ، گاه با يك دل تنگ ، گاه بايد روييد در پس اين باران ، گاه بايد خنديد در غمي بي پايان ، زندگي باور مي خواهد آن هم از جنس اميد كه اگر سختي به تو يك سيلي زد يك اميد قلبي به تو مي گويد كه خدا هست هنوز...